Waarom wilde je meedoen?

“Vanuit mijn werk ben ik dagelijks bezig met de effecten van klimaatverandering voor Nederland. Daarnaast heb ik een enorme passie voor wielrennen. Deze twee verschillende onderdelen van mijn leven pakten zich fantastisch samen in dit evenement.”

Hoe heb je de dag beleefd?

“Het was een dag waar ik met veel plezier op terugkijk. We fietsten een tocht van 250 kilometer. Dus we zagen veel verschillende landschappen. Dat is geweldig. De organisatie was bovendien uitstekend en er waren een hoop enthousiaste vrijwilligers. Onder de deelnemers was er een groot samenhorigheidsgevoel. En bij de finish in Groningen was iedereen ondanks de vermoeidheid na negen uur fietsen heel trots op elkaar.”

Hoe gaat zo’n tocht dan: heel veel fietsen en soms een drink-, eet- of plaspauze?

“In het ideale geval is het alleen dat. Maar in de praktijk gaat het niet altijd zo. Zo kreeg ik na de tweede verzorgingspost in Zwolle twee keer achter elkaar een lekke band. Dat was ongeveer op de helft van de tocht. Niet dat ik de band moest plakken, je wisselt dan gewoon de binnenband. Maar dan ben je er wel even uit.”

Waren er nog meer uitdagingen?

“In de buurt van Appelscha kregen we een uur lang regen over ons heen. Dat was na ongeveer 200 kilometer rijden. Als je dan zo je best doet voor het klimaat, verwacht je wel wat meer medewerking! Dus het was soms ook wel zwaar. Maar dit soort dingen horen er ook een beetje bij. Al met al was het een dag om enorm van te genieten.”

Betekent dit dat je volgend jaar weer meedoet, ondanks de ontberingen bij Appelscha?

“Ja, waarschijnlijk wel!”